Tak jedna z uczestniczek konferencji „Model Nowoczesnej Szkoły” podsumowała spotkania w Ząbkach, które odbyły się 10 i 11 czerwca 2016 roku w Szkole Podstawowej Nr 3 im. Małego Powstańca.

Wy nie opowiadacie jak powinno być – Wy to już pokazujecie

„Od kilku lat jestem uczestniczką wielu konferencji, na których wszyscy opowiadają, co należy robić. Wy nie opowiadacie jak powinno być – Wy to już pokazujecie, dlatego dzisiejsza konferencja jest wyjątkowa.”
Czas patrzenia w monitor komputera, garbienia się przy nim absolutnie minął-mówiła profesor Marlena Plebańska- potrzebujemy interdyscyplinarności, projektów, które aktywizują uczniów, edukacji wspartej technologią.
Organizatorzy konferencji wyszli do uczestników z następującym przekazem: Nie ograniczajmy lekcji do czterdziestopięciominutowych zajęć. Pomyślmy nad zmianami systemowymi umożliwiającymi zaplanowanie przez nauczycieli zajęć międzyprzedmiotowych, pracę w grupach w różnorodnych projektach już w szkole podstawowej. Uczmy dzieci kompetencji społecznych, krytycznego myślenia, nawiązywania relacji w grupie. Takie rozwiązanie zaprezentowano na konferencji z udziałem uczniów kilku szkół. Pokazano „żywą lekcję historii”-Debatę o Powstaniu Warszawskim, która odbywała się zarówno offline na sali gimnastycznej na oczach uczestników konferencji jak i online, gdzie uczniowie siedząc w swoich szkołach w Ząbkach i w Warszawie pracowali nad prezentacją udostępnioną w chmurze, podczas gdy pozostali prowadzili dyskusję, W trakcie debaty dokonano dwóch krótkich wideokonferencji w języku angielskim ze szkołą z Kosowa oraz z Wielkiej Brytanii. Wcześniej zaprezentowano film wykonany przez piątoklasistów z SP3 z Ząbek zrealizowany telefonami komórkowymi, w którym zarejestrowano przebieg wspólnej pracy nad prezentacją sway wykonaną w cytowanym międzynarodowym uczniowskim składzie zdalnie komunikując się na skypie.
Uczniowie podczas lekcji mieli kontakt z autentycznym świadkiem Powstania Warszawskiego Panem Eugeniuszem Tyrajskim, kombatantem o pseudonimie „Genek”, który w barwny, charakterystyczny sobie poetycki sposób podsumował dyskusję dzieci. Kontakt z tak znakomitym gościem niewątpliwie wywarł ogromne wrażenie na uczniach, co dla procesu zapamiętywania informacji według założeń neurodydaktyki ma ogromny wpływ. Wielokrotność powtarzania celów edukacyjnych w sposób atrakcyjny dla młodzieży to droga do sukcesu dla wszystkich pedagogów zainteresowanych nowoczesnym spojrzeniem na nauczanie. Nowoczesne technologie oraz zastosowane metody i formy pracy w projekcie debaty, której byliśmy świadkami sprzyjają neurodydaktycznemu podejściu do uczenia się rozumianego w pojęciu uczącej się organizacji. Debata uczyła również kompetencji społecznych, często zwanych kompetencjami XXI wieku. Dzieci, niczym nieskrępowane uczone były krytycznego myślenia i nawiązywania relacji w grupie, budowania wiedzy poprzez korzystanie z zasobów sieciowych, komunikowania się w języku angielskim za pomocą urządzeń oraz autoprezentacji przed zgromadzonym audytorium.

fot.Bogdan_+Üladowski_(4)[1]

fot. Bogdan Śladowski

„Debata, której byliśmy świadkami to „cyfrowy ogród rozwoju talentów, ogromna wymiana myśli historycznej, praca w grupie, współpraca z uczniami dwóch innych krajów i trzech polskich szkół, wykorzystanie wiedzy multiprzedmiotowej, polonistycznej, historycznej, informatycznej, językowej gdzie technologia była tylko narzędziem wspierającym proces edukacyjny”-mówiła Plebańska. Ten przykład jest wskazówką oraz inspiracją jak używać technologii cyfrowych w szkołach. Technologia, jako narzędzie dała możliwość uczniom współpracy przy tym projekcie-dodała profesor. Cele dydaktyczne powinniśmy stawiać wyżej niż uczenie technologii. W taki sposób cyfryzujmy szkoły-ponownie podkreślała Plebańska nawiązując do uczenia kompetencji społecznych.
Żyjemy w epoce „wiedzy na żądanie” (sformułowanie użyte przez Plebańską), z poziomu różnych urządzeń wiedza jest dostępna za pośrednictwem Internetu. Według organizatorów konferencji stawia to nauczyciela w zupełnie innej roli. Nauczyciel nie jest dzisiaj składnicą wiedzy, którą przekazuje uczniom, lecz osobą wspierającą rozwój ucznia, przewodnikiem po świecie informacji, planistą procesu edukacyjnego zindywidualizowanego dla konkretnego dziecka.
„Technologia diametralnie zmieniła przekaz, jaki widzieliśmy podczas debaty uczniowskiej” stwierdził profesor Maciej Sysło podczas panelu dyskusyjnego, który odbywał się bezpośrednio po projekcie uczniowskim „Niewątpliwie jest to wartość dodana” dla uczniowskiej debaty.

fot.Bogdan_+Üladowski_(13)[1]

fot. Bogdan Śladowski

Fakt, iż uczestnicy w ankietach ewaluacyjnych rozdanych po konferencji domagali się więcej warsztatów świadczy o zainteresowaniu praktycznym zastosowaniem TIK (ICT) w edukacji. Nauczyciele są żądni szkoleń, które ukazują, w jaki sposób stosować technologię na swoich zajęciach oraz wysoko oceniają właśnie warsztaty z zastosowania jej na lekcjach innych niż zajęcia komputerowe. Warsztaty z zeszytów w chmurze czy Swaya cieszyły się obok robotyki i programowania największym zainteresowaniem. Podczas konferencji podkreślono, że model nowoczesnej szkoły to przede wszystkim miękkie podejście do projektów skierowanych na rozwój ucznia i nauczyciela. Stworzenie w szkole organizacji uczącej się, gdzie nauczyciele nabywają kompetencji wraz ze swoimi wychowankami, czy stosowanie oceniania kształtującego obok technologii w procesie nauczania to synonimy dzisiejszej nowoczesności.
Mocno został zaakcentowany aspekt rozwiązań chmurowych w edukacji od e-dziennika np. uonet plus do office 365 na wszystkich przedmiotach w szkole. Podkreślono komunikację z rodzicami za pomocą technologii oraz infrastrukturę szkolnej sieci bezprzewodowej i jej zabezpieczeń również w oparciu o najnowocześniejsze rozwiązania MERAKI.
Na konferencji dyrektor departamentu podręczników i innowacji w Ministerstwie Edukacji Narodowej Pan Rafał Lew-Starowicz przedstawił zmianę dotyczącą obowiązkowego wprowadzenia programowania do polskich szkół. Uczestnikom konferencji nie mogło umknąć tak mocno zaakcentowane pytanie postawione przez profesora Macieja Sysło naśladujące nauczyciela i skierowane do ucznia, który pomylił się w obliczeniach: „jak do tego wyniku doszedłeś?” Pytanie jest kwintesencją odpowiedniego podejścia nauczyciela do ucznia. Nauczyciela, który nie podaje gotowych rozwiązań, lecz umożliwia uczniowi samodzielną analizę i syntezę oraz dojście do rozwiązania.

fot.Bogdan_+Üladowski_(23)[1]

fot. Bogdan Śladowski

„Dość tej bolesnej technologii w szkołach, jest czas na rygorystyczna informatykę” cytował za ministrem edukacji Wielkiej Brytanii profesor dr hab. Maciej M. Sysło na wykładzie „Programowanie elementem kształcenia informatycznego -wyzwania, rozwiązania i kierunki działań”.
Pokazowa lekcja programowania przeprowadzona przez nauczycielkę z SP3 z Ząbek Katarzynę Iwanichę udowodniła, że można uczyć pierwszaków programowania, pomimo że nie mają jeszcze rozwiniętego abstrakcyjnego myślenia. Wystarczy dobrać odpowiednie metody pracy z naciskiem na naukę poprzez zabawę. Dyskusja w panelu wykazała, że pomimo różnicy zdań wszyscy są zgodni, iż programowanie jest polskiej szkole potrzebne i zasadne jest jej wprowadzenie na wszystkich poziomach edukacji, Spieramy się jedynie o metodologię. Należy zaufać nauczycielom edukacji wczesnoszkolnej, którym najbliższe są metody pracy z dziećmi. Po przeszkoleniu grona nauczycieli klas młodszych przy użyciu platform takich jak code.org, Minecrafta, Baltie, czy Mistrzów Kodowania programowanie może być wspaniałą przygodą, a programowanie robotów prawdziwą pasją. Konferencję zakończyło wystąpienie Lidera Cyfryzacji w Polsce z Ministerstwa Cyfryzacji Pana Włodzimierza Marcińskiego, który podkreślał wagę umiejętności cyfrowych w wystąpieniu „Umiejętności dla przyszłości”.
Grill z piątku na sobotę w pobliskim ośrodku Złote Brzozy okazał się „strzałem w dziesiątkę”, a uczestnicy integrowali się i wymienili doświadczeniami nie tylko już z dziedziny edukacji.
Ideą zorganizowania konferencji, właśnie pod tą nazwą, jest wypracowanie koncepcji nowoczesnej szkoły, jako ruchu oddolnej, budzącej się społeczności edukatorów, dyrektorów szkół i osób zaangażowanych w doprowadzeniu do kreatywnej zmiany szkolnictwa w Polsce. Wielu uczestników konferencji deklarowało dalsze kontakty w sieciach współpracy chcąc mieć wpływ i dzielić się sukcesami z pozostałymi placówkami. Wierzymy w ruch oddolny kreatywnych szkół. Prosimy o zgłaszanie pomysłów na rozwiązanie problemów, z którymi borykamy się na co dzień w szkołach, które będziemy publikować na www.modelnowoczesnejszkoly.pl
Wszystkim gościom oraz uczestnikom serdecznie dziękuję w imieniu organizatorów, Iwony Pańty oraz swoim i zapraszam do kontaktu online oraz do spotkania za rok na drugiej konferencji Model Nowoczesnej Szkoły w Szkole Podstawowej Nr 3 im. Małego Powstańca w Ząbkach
Dyrektor szkoły
Tomasz Łukawski