Pomimo tego, że model nauczania interdyscyplinarnego ma już ponad trzydzieści lat, to jednak przykłady wdrażania go do codziennej praktyki szkolnej nie są nadal zbyt częste w naszym kraju. Co prawda w klasach I-III prowadzone jest tzw. nauczanie blokowe, ale w miarę jak uczeń dorasta, przedmioty nauczania oddzielają się od siebie pozostawiając wrażenie, iż są one bytami samoistnymi, nie mającymi ze sobą większych związków.
A przecież jest zupełnie odwrotnie. Procesy zachodzące w świecie wzajemnie się warunkują, mają na siebie silne oddziaływanie. W taki też sposób nauki je opisujące powinny wdrażać młodego człowieka do myślenia holistycznego, które rozwijało będzie wielopoziomowe rozumienie rzeczywistości (https://docs.google.com/presentation/d/1psCT7PeUA15Yo7VyOtQQWMeYsmEfPZRZDvNimmgGIpw/edit?usp=sharing). Dla młodego człowieka bardzo trudnym, a może nawet niewykonalnym jest zadanie, aby zrozumieć samemu wszystkie związki i relacje pomiędzy zjawiskami w otaczającej go rzeczywistości. Na poziomie szkolnym, z kolei, nie jest w stanie samemu zaobserwować licznych powiązań pomiędzy przedmiotami, ani przenieść wiedzy z poszczególnych dyscyplin na wyjaśnienie spraw, które otaczają go na codzień.
I tu właśnie swoje miejsce ma interdyscyplinarność, która w sposób całościowy odnosi się do poruszanych zagadnień. Najczęściej nauczyciele stosują podejście interdyscyplinarne w projektach, ale możliwe jest łączenie treści z różnych przedmiotów podczas codziennych lekcji. Na lekcjach języka angielskiego w liceum bardzo często wykonywanym zadaniem jest opisywanie obrazków. Jest to jedno z zadań maturalnych na egzaminie ustnym. Aby urozmaicić materiał ikonograficzny do opisów oraz poszerzyć wiedzę uczniów ze sztuki i historii idealnym miejscem do odwiedzenia jest platforma Google Arts&Culture (https://www.google.com/culturalinstitute/beta/?hl=pl), gdzie dostępne są miliony dzieł sztuki z całego świata w doskonałej rozdzielczości, z możliwościami zbliżania/oddalania obrazu lub eksponatu oraz wirtualnego zwiedzenia wielu światowych muzeów.
I tak, na przykład, doskonaląc umiejętności opisu poprzez przyglądnięcie się obrazom Van Gogha (https://www.google.com/culturalinstitute/beta/search?q=Van%20Gogh&hl=en), mamy nie tylko dostęp do prawie 600 jego dzieł, ale możemy także wirtualnie zwiedzić jego muzeum w Amsterdamie, poznać nieznane fakty z życia, przeczytać listy do brata, czy też poprzez linki do katalogu muzeum na YouTube (https://www.youtube.com/user/atVanGoghMuseum), istnieje możliwość głębszego zagłębienia się w tematykę historyczną, literacką, a przede wszystkim malarską.
W internecie znajdziemy gotowe scenariusze lekcji, które zawierają podejście interdyscyplinarne do prezentowanych w nich zagadnień. Wiele takich scenariuszy dostępnych jest na www.scenariuszelekcji.edu.pl. Lekcja zatytułowana “Czy kiedyś jedzono inaczej niż dzisiaj?” (https://www.scenariuszelekcji.edu.pl/scenariusz/czy-kiedys-jedzono-inaczej-niz-dzisiaj) umożliwi uczniom nie tylko połączenie zagadnień z historii i wiedzy o społeczeństwie, ale również pozwoli doskonalić umiejętność pracy grupowej, krytycznego analizowania tekstów i danych oraz rozwijania pożądanych postaw i zachowań. Przy niewielkiej modyfikacji zajęć możemy dołożyć problematykę zdrowego odżywiania się, co doskonale połączy problemy historyczne z biologią.
Zdecydowanie częściej wykorzystywana jest interdyscyplinarność podczas realizacji projektów edukacyjnych. Czołowym programem popularyzującym takie wielostronne podejście do zagadnienia jest eTwinning ( http://www.etwinning.pl/ ). Od ponad dwunastu lat nauczyciele z Europy oraz kilku krajów spoza niej mają możliwość realizowania wielotematycznych projektów współpracy. Program udostępnia platformy: eTwinning Live, gdzie bardzo łatwo można znaleźć szkołę zainteresowaną współpracą oraz TwinSpace – do prowadzenia konkretnych zadań projektowych. Od kilku lat istnieje możliwość wspólnej pracy nad interesującym nas przedsięwzięciem pomiędzy dwoma szkołami z Polski. Dzięki temu nauczyciele, którzy nie posługują się językami obcymi, mogą przeprowadzić ciekawy projekt interdyscyplinarny z placówką w innej części naszego kraju. eTwinning zapewnia również szerokie wsparcie dla nauczycieli na polu doskonalenia warsztatu pracy (http://www.etwinning.pl/szkolenia/). Są to: szkolenia w placówkach, warsztaty regionalne, krajowe i seminaria międzynarodowe. Ogromną popularnością cieszą się kursy internetowe, podczas których można dokładnie zapoznać się z zasadami pracy w programie oraz nauczyć się korzystania z zewnętrznych aplikacji online, które wykorzystane mogą być do prowadzenia zadań projektowych lub podczas codziennej pracy z uczniami (http://www.etwinning.pl/kursy-internetowe/). Przeglądając dziesiątki przykładów dobrych praktyk (http://www.etwinning.pl/kategoria/ciekawe-projekty/), osoby początkujące mogą skorzystać z pomysłów innych eTwinnerów oraz dowiedzieć się jak efektywnie zaplanować ciekawy i motywujący dla uczniów projekt interdyscyplinarny. Dodatkowym atutem programu eTwinning są coraz częstsze partnerstwa szkół, w których bierze udział kilku nauczycieli różnych specjalności z danej szkoły, co wprowadza uczniów na wyższy jeszcze poziom nauczania interdyscyplinarnego.
Popularne w naszym kraju partnerstwa szkolne Erasmus+ (http://erasmusplus.org.pl/edukacja-szkolna/akcja-2/) oraz mniej znane projekty Fundacji Azja-Europa – Dwa Kontynenty – Jedna Klasa (http://aec.asef.org/) dają polskim nauczycielom możliwość rozwinięcia skrzydeł prowadząc działania z uczniami z dwóch kontynentów. Projekty Erasmus+ otrzymują wsparcie finansowe na swoje działania, zaś przedsięwzięcia w ramach Fundacji Azja-Europa prowadzone są online, głównie wykorzystując możliwość tworzenia zamkniętych grup na Facebooku. Poprzez realizację tematów wielopłaszczyznowych (np. wywiady ze świadkami II wojny światowej, tworzenie wioski UNESCO skupiającej wirtualne modele najbardziej znanych budowli na całym świecie, system wartości współczesnej młodzieży), łączone są ze sobą w sposób naturalny przedmioty szkolne, które na pierwszy rzut oka wydają się nie mieć wielu punktów stycznych np. historia, informatyka, geografia, filozofia czy kreatywne pisanie.
Na interdyscyplinarność nauczania składają się: nowe podejście opracowywania treści z różnych przedmiotów, wielokierunkowy charakter poruszanych zagadnień, innowacyjne metody stosowane w procesie nauczania – uczenia się, wykorzystanie opracowanych treści i zagadnień w praktyce, a co najważniejsze ukazywanie uczniom całościowego obrazu świata. Wiele krajów, których liderem jest Finlandia, stara się wprowadzać nauczanie interdyscyplinarne zarówno poprzez codzienne zajęcia edukacyjne, prowadzenie projektów, kilkudniowych wydarzeń szkolnych skierowanych na konkretny proces lub zagadnienie. W ojczyźnie Mikołaja planowane jest zniesienie wszystkich przedmiotów szkolnych w liceum i zastąpienie ich działaniami interdyscyplinarnymi już w 2020r. (http://www.edziecko.pl/Junior/7,160031,22610084,oswiatowa-rewolucja-na-swiatowa-skale-finlandia-usuwa-ze.html).
Bardzo ciekawe spostrzeżenia na temat interyscyplinarności w polskich szkołach zostały zawarte w raporcie Centrum Nauki Kopernik “Wykorzystanie eksperymentów i metod aktywizujących w nauczaniu. Problemy i wyzwania” – str.30-40. http://www.kopernik.org.pl/fileadmin/user_upload/PROJEKTY_SPECJALNE/Interakcja-Integracja/2009/sesja1/raport_nauczyciele_konferencja_prasowa_14_10_09.pdf
